بودن با طبیعت

بودن با طبیعت

سبک زندگی «بودن در طبیعت» در ناخودآگاه جمعی ما طی سالیان دراز کدگذاری شده است و ما از نظر وجودگرایی به طبیعت نیاز داریم.
بخشی از اضطراب وجودی ما در طی سالیان اخیر ناشی از همین دور شدن از طبیعت است و با آشتی با طبیعت بخشی از اضطرابهای وجودی ما رفع می‌شود.

در تجربه کار آموزشی «منش» که با کودک و‌ نوجوان انجام می‌دهم و طبق اظهارنظر والدین در بچه‌ها اختلالات رفتاری و روانی مشاهده می‌کنیم که با برچسب‌هایی مثل بیش‌فعالی، عدم تمرکز، اختلال یادگیری و .. به بچه‌ها نسبت داده می‌شود و آنها را وارد فاز روان‌درمانی و حتی دارودرمانی می‌کنند.

بدون اینکه قصد مداخله در درمان داشته باشم گاهی ریشه این مسایل در دور شدن ما از طبیعت و پناه بردن به آپارتمانها و صفحه‌های گیم و گوشی است.
یک روش برای کاهش این مسایل، بازگشت به دل طبیعت به طور گاه‌گاهی است یا اینکه طبیعت را مثلا با نگهداری گل و گیاه و حیوانات خانگی به زندگی بیاوریم.

علاوه بر آن بسیاری از فرآیندهای طبیعی از این طریق برای کودکان کشف می‌شوند و اطلاعات طبیعی مانند جفت‌گیری و تناسل و توالد و … را بطور طبیعی کسب می‌کنند.

یک کارکرد مهم دیگر، آشنایی با پدیده «مردن» است. وجود حیوان خانگی که عمر‌کوتاهی دارد و می‌میرد برای کودکان تمرینی برای فرآیند سوگ و فقدان است و بچه‌ها آمادگی بیشتری برای سوگ و فقدان عزیزانشان کسب می‌کنند.

پ ن؛ چه تمایزی بین «بودن در طبیعت» با «بودن با طبیعت» کشف می‌کنید؟
⁉️
پ ن؛ به نظر شما چه محاسن دیگری در «بودن با طبیعت» برای بچه‌ها و بزرگسالان وجود دارد؟
⁉️
Photo by @noghtehgram
———————————
#دهستان_برون #فردوس
✍️ دکتر رفتاری

لینک جهت مشاهده کلیپ

http://Instagram.com/drraftari

🌀باشگاه منش با بودش
@drraftari