عبور از ترس‌ها – یادگیری و آموزش مجازی آرشانیک

در دوره دبستان جلو صف قرآن می‌خواندم. اغلب اوقات مبصر بودم و راحت می‌توانستم در جمع صحبت کنم. بعدها در راهنمایی و دبیرستان تیٔاتر بازی می‌کردم و همچنان ترسی نداشتم. تا اینکه یک بار در دبیرستان که پیش‌نماز (!) بودم بین نماز مغرب و عشا به مناسبت وفات حضرت زینب می‌خواستم سخنرانی کنم. یادداشتی آماده کرده بودم و صفحه‌ای از کتاب را علامت زده بودم که بخوانم. وقتی شروع کردم و مقدمه را گفتم دیدم خبری از یادداشت و آن صفحه کتاب نبود! بعدها متوجه شدم دوستان از روی حسادت این کار را کرده بودند اما بلایی که سر من آمد این بود که به شدت ضایع شدم و حتی گریه کردم! شاید اثر این ماجرا این بود که ترس از صحنه و صحبت کردن در جمع را پیدا کردم و تا انتهای دوره کارشناسی هم در تهران ادامه داشت. الان هم گاهی سراغم می‌آید. اما وقتی که در معرض تدریس قرار گرفتم و در پیشه معلمی توانستم به اندازه کافی خوب باشم یک انتخاب مهم داشتم که آیا خودم را به ترسم بسپارم یا بر ترس غلبه کنم. انتخاب کردم با ترسم کنار بیایم و پا روی آن بگذارم. کار خوبی هم کردم و یک امکان بزرگ در زندگی را از دست ندادم. معلم بودن یک نقش اصیل است که اگر غم نان و معاش نبود فقط به آن می‌پرداختم و برایم معلمی پشت این ترس پنهان شده بود. در مناسبت‌های مختلف بهترین و ارزشمندترین روزی که وقتی به من تبریک گفته می‌شود یک احساس ارزشمندی درونی عمیق دارم همین روز معلم است و امروز با خودم فکر می‌کردم که چقدر خوب شد انتخاب کردم بر ترس سخنرانی در جمع توانستم غلبه کنم تا چنین امکانی را از دست ندهم. ? آموزه رفتاری پشت ترس‌های ما گنج‌هایی است برای یافتن و عرصه‌های امکان با ارزشی برای جستن. برای رسیدن به این امکان‌ها لازم است از ترس‌هایمان عبور کنیم. پ ن: یکی از ترس‌هایم ترس از ارتفاع باز و آب عمیق بود که در سفرم به کیش در سال ۹۶ از هر دو عبور کردم و پشت این ترس هم یک تجربه ناب یافتم. لطفا جهت مشاهده کلیپ کلیک نمایید https://www.instagram.com/p/COVqzx7jnn3/