پیگیراخبارنباشید! – یادگیری و آموزش مجازی آرشانیک

حدود پنجاه روز است که تلویزیون ندیده‌ام. به تبع آن اخبار هم نگاه نکرده‌ام. این دور بودن از تلویزیون و اخبار تجربه جالب و ارزشمندی است. اما به سه دلیل تصمیم گرفتم این دوری‌گزینی (دیتاکس) از اخبار و تلویزیون را ادامه دهم: ۱- چندی قبل سخنی با این مضمون شنیدم که خبرنگار کسی است که خبری را مخابره می‌کند که دیگران جراتش را ندارند وگرنه «روابط عمومی» است! بنابراین بیشتر اخبار به شیوه‌ای که مورد نظر سازمانها و صاحب‌منصبان است پالوده می‌شود و تحویل رسانه می‌شود و ارزش خبری ناچیزی دارند. ۲- از سویی از آنجایی که به دلیل رفتارشناسی تکاملی، ناخودآگاه ما به خبر بد واکنش بیشتری نشان می‌دهد تا بقای خود را تضمین کند، رسانه‌ها هم توجه بیشتری به اخبار بد نشان می‌دهند چون اخبار خوب مخاطب کمتری دارد و ما در معرض چگالی بیشتری از اخبار بد قرار می‌گیریم. ۳- همچنین خبرها تکرار می‌شوند در قالب خلاصه و مشروح و ساعت‌های مختلف خبری و بنگاه‌های متنوع خبرپراکنی و ما یک خبر را بیش از مقدار لازم دریافت می‌کنیم و اوردوز خبری می‌شویم. این مقدار از تحریک خبری به ما حداقل دو حالت هیجانی ناخوشایند تا آخر عمر امانت می‌دهند یکی «ترس» و یکی «تعصب» که در جوانی و پیری و خواب و بیداری همراهمان می‌مانند. پ ن؛ رالف دوبلی که دو کتاب پیشین او شامل «هنر شفاف اندیشیدن» و«هنر خوب زندگی کردن» بسیار خواندنی بود، کتاب دیگری دارد به نام «پیگیر اخبار نباشید» که به این موضوع پرداخته است. کتاب را هنوز نخوانده‌ام اما حتما دلایل زیباتر و عمیق‌تری را برشمرده است. اگر با این سه دلیل من قانع نشدید این کتاب را هم بخوانید. پ ن؛ تصویر دوم یک #کتابفروشی در شهر #فردوس است.