خودانگاره و عزت نفس

خودپنداره (خودانگاره):
کودک بر اساس خودپنداره ای که از خودش در ذهنش شکل گرفته است، رفتار می کند. خودپنداره یک انرژی و نیروی پیش برنده و کنترل کننده به صورت طبیعی برای کودک فراهم می کند. اگر یک خودپنداره قوی در کودک شکل بگیرد والدین نیاز کمتری به کنترل و نظارت بیرونی خواهند داشت و همان خودپنداره به شکل یک نیروی درونی به طور طبیعی عمل خواهد کرد.
به عنوان مثال وقتی در یک کودک خودپنداره ورزشکار بودن شکل می گیرد، رفتارهایی در وی به طور طبیعی شکل می گیرد که از یک ورزشکار انتظار می رود یا از برخی ناهنجاریها که در تناقض با این خودپنداره است با کنترل درونی پیشگیری می شود. وقتی که او بعدا در معرض کاری آسیب زا مثلا استفاده از سیگار قرار بگیرد، بدون کنترل بیررونی با این خودپنداره که “ورزشکار سیگار نمی کشد”، کمتر در معرض قرار خواهد گرفت.

عزت نفس:
اعتماد به نفس نتیجه ارتباطی است که فرد با دیگران می گیرد و عزت نفس ارتباطی است که با خودش دارد! برای تقویت عزت نفس، لازم است کودک با خودش مواجه شود و به یک اصالت دست یابد. ارزشمندی خود را کشف کند و به خودش نگاه مناسبی داشته باشد. تکنیک های عزت نفس برای کودکان و برای والدین در جهت شکل دهی به عزت نفس کودکان در دسترس قرار می گیرند تا مورد تمرین و تکرار قرار گیرند.
این محتوا، تکمیل کننده مهارت “خودپنداره” است. خودپنداره بار فلسفی بیشتری دارد و مهارت عزت نفس تکنیکی و عملیاتی است.

جمعه این هفته 3 مرداد در دوره منش نوجوان درباره «خودپنداره» و اهمیت آن در «عزت نفس» با هم گفتگو خواهیم کرد.

پ ن؛ امکان ثبت نام برای این دو جلسه برای نوجوانان ۱۲ تا ۱۸ ساله به صورت تکدرس وجود دارد.
???????