برند شخصی شینزو آبه

زمانی که شینزو‌ آبه نخست وزیر ژاپن بود همزمان با او ۲۵ نفر از حاکمان و افراد سطح اول حاکمیتی در جهان هم مانند او فارغ التحصیل «هاروارد» بودند. هاروارد چیزهای زیادی به آدمها یاد نمی‌دهد که باید افراد در عرصه عمل بیاموزند و خود را کامل کنند و او هم چنین رشدی را تجربه کرده بود. از سویی خیلی چیزها که هاروارد به افراد می‌دهد را باید یاد بگیرند که بموقع فراموش کنند و دور بریزند و این مهارت را هم داشت که مثلا منافع ژاپن را به درستی بشناسد و رابطه دیپلماتیک مبتنی بر منافع ملی با آمریکا برقرار کند. فاصله کشورش با چین را هم به عنوان یک رقیب منطقه‌ای قدیمی مبتنی بر منافع ملی ژاپن تنظیم کرد و شاید جانش را هم بر سر آن گذاشت! برای برگرداندن تعادل به روابط شرق و غرب و جایی که راهش از خاورمیانه میگذرد هم پادرمیانی کرد و به ایران آمد و احتمالا نتیجه را میدانست اما گرفتار نتیجه نشد و با احتمال کم هم اقدام کرد. درمجموع دستاوردهای متنوعی برای کشورش داشت که ذکر آن تکراری است اما قابل توجه است. شینزه آبه یکی از مسئولین حکومتی است که به مردم کشورش شبیه بود. شباهت بین حاکمان و مردم در یک‌کشور نشانه نمایندگی اصیل و بالا بودن سرمایه اجتماعی است. او همانقدر که شبیه یک سیاستمدار ژاپنی بود همانقدر شبیه یک شهروند ژاپنی بود. این موضوع باعث همراستایی برند شخصی حاکمان با برند جغرافیایی آن کشور و ملت می‌شود. او یک برند شخصی سیاسی کاریزماتیک و به‌یادماندنی است که دشمنانش هم نتوانستند از او به نیکی یاد نکنند! ? آموزه رفتاری یک برند شخصی سیاسی قوی وقتی شبیه مردمی باشد که نمایندگیشان می‌کند، کاریزماتیک می‌شود. پ ن؛ نکته قوت یا ضعف که شما در برند شخصی شینزو آبه دیده‌اید چیست؟ ✍️ دکتر رفتاری